مکان چیزی است که جسم در آن قرار می گیرد ومی تواند به جای
دیگر منتقل شود وقابل اشاره است که این مکان یا آن مکان، قابل تقسیم نیز می باشد که
نصف مکان یا ثلث آن وغیره، اینها از خصوصیات جسم است. زمان نیز امری است که از حرکت
جسم به وجود می آید که وقتی جسمی در حرکت است زمان خاص خود را دارد. این مباحث در بحث
مقولات عشر فلسفه مطرح می شود.
توجه کردید که زمان ومکان برای جسمیات است وعالم اجسام تنها
یکی از عوالم است وبالاتر از آن عوالم روحانی دارد که جسمی ومادی نیستند فلذا قوانین
این عالم نیز در آنجا پیاده نمی شود ومکان وزمان در آنجا معنایی ندارد.
وقتی گفته می شود موجودی لامکان ولازمان است یعنی محصور در
مکان خاص ویا زمان محدود وخاصی نمی شود وبحث مکان وزمان در رابطه با او معنی ندارد،
وقتی می گوییم در همه جا هست یعنی واقعا هست وجایی از او خالی نیست واگر گفته می شود
در جایی هم نیست یعنی اینطور نیست که مثل ما در مکان خاصی قرار داشته باشد ودیگر مکانها
از او خالی باشند.
