بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ
لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (1)
[زيرا آنان را] با
دلايل آشكار و نوشته ها [فرستاديم] و اين قرآن را به سوى تو فرود آورديم تا براى مردم
آنچه را به سوى ايشان نازل شده است توضيح دهى و اميد كه آنان بينديشند
و نيز مردم را به اطاعت از امر و نهي پيامبر صلي الله عليه و
آله و سلم مكلف نموده :
...وَمَا آتَاكُمُ
الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا... (2)
و آنچه را فرستاده [او] به شما داد آن را بگيريد و از آنچه شما
را باز داشت بازايستيد
اگر بنابود كه قرآن به تنهايي تمامي امور را بيان نمايد و مسلمانان
نيز به تنهايي بتوانند تمامي احكام و وظايف و معارفشان را با خواندن قرآن دريابند ديگر
چه نيازي به تبيين رسول (ص)بود ؟
چه حاجتي به گوش فرادادن به امر پيامبر اكرم (ص) يا اجتناب از
نهي ايشان بود ؟
اينها دستورات صريح و نص قرآن كريم است فلذا در تبيين معارف
و مطالب و احكام قرآن بايد گوش به فرمان پيامبر (ص) و تبيينات ايشان (ص) بود .
(1)- نحل/44
(2)- حشر/7