۱۳۹۳ دی ۲, سه‌شنبه

اگر امام رضا شفا می دهد، چرا مسمومیت خودش را شفا نداد تا شهید نشود؟






پرسش:

این قضیه برای من گنگه چون اگه امام رضا می تونست بیماری کسی رو شفا بده به داد خودش می رسید (ببخشید قصد بی احترامی ندارم) چون خودش هم به خاطر مسمومیت از دنیا رفت ... خب وقتی که خودش زنده بوده و نتونسته برای خودش کاری کنه آیا وقتی بیشتر از 1000 سال از وفاتش می گذره می تونه بیماری شخص دیگه ای رو درمان کنه؟

پاسخ:

همه ائمه عليهم السلام و حتّى اولياء الهى به جهت بندگى خالصانه به درگاه الهى، از علم و قدرت بی‏ نظيرى برخوردار بوده و به اذن الهى مى‏ توانند كراماتى ظاهر نمايند و كسى كه بخواهد اين كرامات را انكار كند، به مقابله با خورشيد تابناك نيم روز شتافته است و از باطن قرآن غفلت نموده، چون خدای تعالى در حديث قدسى مى‏فرمايد: عبدى اطعنى حتى اجعلك مثلى فانّى اقول كن فيكون، فانت تقول كن فيكون: اى بنده من مرا اطاعت كن تا تو را مانند خود قرار دهم، همان طور كه من مى‏گويم باش، پس موجود مى‏شود، تو نيز بگويى، بشو، پس موجود شود.

اما اینکه چرا امام علیه السلام در مورد خودشان معجزه نکردند دلیل آن این است که امام هر وقت خدا بخواهد، کرامت می کنند و در مورد مسمومیتی که از ناحیه مامون برای حضرتش ایجاد شد، اراده الهی بر وفات حضرت تعلق گرفته بود و خواست امام چیزی جز خواست خدای متعال نیست.

پاسخی دیگر:

  بايد يك نكته اي رو خدمت شما عرض كنم و آن اينكه حقيقت مسئله شفا اين است كه شخصي يكي از اولياي الهي رو واسطه قرار ميده تا آن ولي خدا، به خاطر جايگاهي كه نزد خداوند دارد از خداوند متعال شفاي اين بيمار رو بگيرد-وخداوند تمام افعالش بر اساس حكمت هست و بيمار يا شفا مي گيرد يا حكمت عدم شفا را ايجاب مي كند.

اين مسئله در مورد حضرت امام رضا (ع) هم بدين شكل است كه بحث عدم توانايي شفاي حضرت(ع) در مورد خود نيست بلكه حضرت هركاري كه به صلاح باشد و بر اساس حكمت خداوندي است انجام مي دهند و همچنين قرار نيست تمام مراحل زندگي معصومين از راه غير عادي سپري شود.